UBIÓR i historia

Jak wyglądali ludzie w drugiej połowie XIX wieku?

Na takie pytanie starałam się odpowiedzieć moim wychowankom, uczestniczkom zajęć stałych Projektowania ubioru jak i zajęć Rysunku i Malarstwa, omawiając wizerunek kobiet i mężczyzn zarówno w trakcie powstania styczniowego jak i tuż po nim, co miało na celu przybliżenie i utrwalenie wydarzeń historycznych poprzez sztukę.

Skupiliśmy się szczególnie nad wizerunkiem po zakończeniu powstania, kiedy to manifestowanie patriotycznej postawy poprzez noszenie ubiorów o charakterze narodowym przybrało na sile, a aktywnym rejonem pod tym względem była Galicja. Zarówno weterani powstania jak i inni mężczyźni nosili tzw. czamary, zaś wszelkie uroczystości rocznicowe, państwowe i prywatne były okazją do pokazania się w kontuszach i żupanach.

Wizerunki przodków stanowią wspaniały przykład utrwalania tej tradycji i wierności narodowi. Przykładem nad którym pochyliliśmy się był portret Mikołaja Zyblikiewicza autorstwa Jana Matejki wykonany w 1887 roku, przedstawiający odświętny ubiór narodowy charakterystyczny dla drugiej połowy XIX wieku, a mianowicie: kołpak, żupan, kontusz, pas kontuszowy.

Na zdjęciu:
Portret Mikołaja Zyblikiewicza, J. Matejko, 1887 r.; "Tysiąc lat ubiorów w Polsce",  autor: A. Sieradzka, Wyd. Arkady